ამ ეგზემპლარზე გადასასვლელად გამოიყენეთ ეს იდენტიფიკატორი: https://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/158114
მეტამონაცემთა სრული ჩანაწერი
DC ველიმნიშვნელობაენა
dc.contributor.authorთოიძე, მოსე-
dc.date.accessioned2016-05-31T11:44:30Z-
dc.date.available2016-05-31T11:44:30Z-
dc.date.issued1912-
dc.identifier.urihttp://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/158114-
dc.description.abstractკალო - პურეულის სალეწი ადგილი (ღია ან დახურული), ღია კალო გავრცელებული იყო საქართველოს ყველა კუთხეში, დახურული კი — აღმოსავლეთ საქართველოს მთის ზოლში. კალოს უმთავრესად მართავდნენ სწორ, გაშლილ ადგილზე საამისოდ ძველად ზოგან მიწური ბანსაც იყენებდნენ. კალოზე პურს ლეწავდნენ კვერით, ქვის დაკბილული მორიგებით (ჭარჭარა) ან შინაურ საქონელს გადაატარებდნენ. კვერსა და ჭარჭარაში უმთავრესად ხარებსა და კამეჩებს უბამდნენ. ლეწვის დასაჩქარებლად ძნას ნიჩბით აბრუნებდნენ, რასაც კალოსქცევა ერქვაen_US
dc.language.isokaen_US
dc.sourceსახალხო გაზეთი. სურათებიანი დამატება, 1912 N117en_US
dc.subjectფერწერაen_US
dc.subjectკალოen_US
dc.subjectქართლიen_US
dc.titleკალოობა (ქართლში)en_US
dc.typeImageen_US
dc.rights.holderსაქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკაen_US
შესულია კოლექციებში:ფერწერა და გრაფიკა

ფაილები ამ ეგზემპლარში:
ფაილი აღწერილობა ზომაფორმატი 
Saxalxo_Gazeti_Suratebiani_Damateba_1912_N117-1.jpg350.85 kBJPEGგამოსახულება
ნახვა / გახსნა


საავტორო უფლება