ნოე ჟორდანიას სიტყვა წარმოთქმული დამფუძნებელი კრების სადღესასწაულო სხდომაზე

Abstract

ნოე ჟორდანია – დაიბადა 1869 წლის 9 მარტს, ღარიბი გლეხის ოჯახში, გურიის სოფელ ლანჩხუთში. პოლიტიკური მოღვაწეობა ნოე ჟორდანიამ დაიწყო 90-იან წლებში. საქართველოში საბოლოოდ დაბრუნებულმა ნიკოლოზ ჩხეიძესთან და გიორგი წერეთელთან ერთად დააარსა პირველი სოციალისტური პარტია ”მესამე დასი”. 1918 წელს ამიერკავკასიის რესპუბლიკისა და ამიერკავკასიის სეიმის დაშლის შემდეგ ჟორდანია ფაქტობრივად აღმოჩნდა საქართველოს რესპუბლიკის დროებითი პარლამენტის თავმჯდომარე. იმავე წლის 26 მაისს მან საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამოუკიდებლობა გამოაცხადა. 1921 წლის 25 თებერვალს წითელი არმიის მიერ თბილისის დაკავების შემდეგ ჟორდანიამ და მისმა მთავრობამ თავი შეაფარეს ჯერ ქუთაისს, ხოლო შემდეგ ბათუმს. იმავე წლის 18 მარტს ჟორდანია და მთავრობის სხვა წევრები წავიდნენ საფრანგეთში პოლიტკურ ემიგრაციაში. თავდაპირველად ჟორდანია ცხოვრობდა პარიზში, ხოლო შემდეგ ლევილში, საიდანაც მონაწილეობდა საქართველოში 1924 წლის ამბოხების მომზადებაში. ჟორდანია წერდა წიგნებს, სადაც აკრიტიკებდა საბჭოთა კავშირს. ნოე ჟორდანია გარდაიცვალა საფრანგეთში და დაკრძალეს ლევილში.