ამ ეგზემპლარზე გადასასვლელად გამოიყენეთ ეს იდენტიფიკატორი: https://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/356517
სათაური: საქართველოს სამხედრო გზა
სხვა სათაური: საქართველოს მხარეები
ავტორები: Альперта, М.
Петрусова, Г.
საკვანძო სიტყვები: ღია საფოსტო ბარათი
საქართველოს სამხედრო გზა
Военно Грузинская дорога
ფასანაურის გზაზე
На пути к Пасанаури
ღია წერილი
Открытое письмо
გამოცემის თარიღი: 20-May-1955
გამომცემელი: Москва. издательство
Series/Report no.: 3294;
რეზიუმე: საქართველოს სამხედრო გზა - ისტორიული სახელწოდება გზისა, რომელიც კავკასიონის მთავარ ქედზე გადადის ჯვრის უღელტეხილით (2395 მ) და ქ. თბილისს (საქართველო) ქ. ვლადიკავკაზთან (ჩრდილოეთი ოსეთი) აკავშირებს. სიგრძე 206 კმ. გაიხსნა 1899 წელს.ახალი გაფართოებული გზის მშენებლობა 1803 წელს დაიწყო, რაც ტვირთად დააწვა მთის მოსახლეობას, და მთიულეთის აჯანყების (1804 წელი) დაწყების ერთ-ერთი მიზეზიც გახდა. გზის მიმართულება სხვადასხვა დროს იცვლებო¬და, ბოლო პროექტით 1855 წელს ზემო მლთის აღმართის ტრასის მშენებლობა დაიწყო, რომელიც 1861 წელს დასრულდა. 1909 წლიდან კი თბილისსა და ვლადიკავკაზს შორის რეგულარული მიმოსვლა დაიწყო. ამჟამად საქართველოს სამხედრო გზა ჩვენი ქვეყნის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მაგისტრალია... საბჭოთა კავ¬ში¬რის დროს მისი რე¬კონ¬სტრუქ¬ცია რამ¬დენ¬ჯერ¬მე ჩატარდა (აიგო რკი¬ნა¬ბე¬ტო¬ნის ხი¬დე¬ბი და სხვა რთუ¬ლი ტექ¬ნი¬კუ¬რი ნა¬გე¬ბო¬ბე¬ბი). ზამთრის თვე¬ებ¬ში დიდ¬თოვ¬ლო¬ბი¬სა და ზვავ¬სა¬ში¬რო¬ე¬ბის გამო უღელ¬ტე¬ხილ¬ზე გზა უმე¬ტე¬სად ჩა¬კე¬ტი¬ლია. ცნო¬ბი¬ლია, რომ გზის მშე¬ნებ¬ლო¬ბა სა¬ერ¬თოდ დიდ ხი¬ფათ¬თან არის და¬კავ¬ში¬რე¬ბუ¬ლი. ორი საუკუნის წინ, ცხადია, საფრთხე უფრო სერიოზული იქნებოდა. ამიტომ მშენებლებს თითო კლდოვანი მონაკვეთის ქვეშ, გზის გაყვანა წლების განმავლობაში უხდებოდათ. ახალი მონაკვეთის გასაჭრელად, მუშуების თოკებით დაბმა და უფსკრულზე დაკიდებაც აუცილებელი ხდებოდა.
აღწერილობა: 1877-1878 წლებში რუსეთი-ოსმალეთის ომის დროს აღნიშნული გსამხედრო გზა აქტიურად გამოიყენებოდა ცოცხალი ძალის ჩრდილოკავკასიიდან ამიერკავკასიაში გადმოსაყვანად. 1888 წლისათვის საქართველოს სამხედრო გზის სრულ მონაკვეთზე განლაგებული იყო შემდეგი საფოსტო სადგურები, შემდეგში ცნობილი როგორც „სტანცია“. მა­გის­ტრა­ლი ბუ­ნე­ბის სი­ლა­მა­ზეს ბევ­რმა ქარ­თველ­მა და უცხო­ელ­მა პო­ეტ­მა, მწე­რალ­მა და სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წემ (ჭავ­ჭა­ვა­ძე, ყაზ­ბე­გი, პუშ­კი­ნი, ლერ­მონ­ტო­ვი, მა­ი­ა­კოვ­სკი) უმ­ღე­რა. მის შე­სა­ხებ ბერ­ძე­ნი გე­ოგ­რა­ფი სტრა­ბო­ნი და რო­მა­ე­ლი მწე­რა­ლი პლი­ნი­უ­სი ჯერ კი­დევ I სა­უ­კუ­ნე­ში წერ­დნენ. იგი ხში­რად მო­იხ­სე­ნი­ე­ბა სხვა­დას­ხვა პე­რი­ო­დის სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ულ ქრო­ნი­კებ­შიც... ამ გზი­დან მო­სულ­მა "თერგდა­ლე­უ­ლებ­მა" იმ­დრო­ინ­დე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ცხოვ­რე­ბა­ში რა­დი­კა­ლუ­რი ცვლი­ლე­ბე­ბი შე­ი­ტა­ნეს. ასე რომ, ევ­რო­პი­სა და აზი­ის კვე­თა­ზე არ­სე­ბუ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს სამ­ხედ­რო გზა ერთ-ერთი ძვე­ლი და ის­ტო­რი­უ­ლი ად­გი­ლია, რო­მელ­საც დიდი ის­ტო­რო­რი­უ­ლი და კულ­ტუ­რუ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს.
მფლობელი: ლოლიტა ჭოლაძე
შესულია კოლექციებში:ქალაქ ქუთაისის ილია ჭავჭავაძის სახელობის საჯარო ბიბლიოთეკა

ფაილები ამ ეგზემპლარში:
ფაილი აღწერილობა ზომაფორმატი 
BARATI 0092 b.jpgვერსო77.62 kBJPEGგამოსახულება
ნახვა / გახსნა
BARATI 0092 a.jpgრექტო156.37 kBJPEGგამოსახულება
ნახვა / გახსნა


საავტორო უფლება